Safari en aftellen; 1 week left!

Tussen het aftellen en afscheid nemen door, zijn we afgelopen weekend nog 'even' op safari geweest. Donderdagavond zijn we naar Kampala gegaan en hebben we in hetzelfde hotel geslapen als waar we de allereerste dagen in Uganda hebben doorgebracht in september. Wat gek om daar weer te zijn! Ik zag ons zo weer lopen, langs de weg, onder de indruk van alles om ons heen, van roepende bodadrivers en 'booskijkende' Ugandeze vrouwen en veel te gastvrije hotelmedewerkers die onze koffers perse wilden dragen.

Dan heb ik in bijna 3 maanden toch wel veel geleerd over de cultuur en ben ik toch wel aan de meeste dingen gewend geraakt!

Na een drankje te hebben gedaan in de stad, zijn we gaan slapen en werden we 's ochtends om 7 uur al opgehaald door Bella, onze gids voor het weekend. Wat een enthousiast, leuk mens! Met zn zessen gingen we het busje in, op weg naar het rhino-park. Na een paar minuten rijden en 5 minuten lopen, hadden we de neushoorns al gevonden. We konden op 5 meter afstand naar ze kijken, wat foto's schieten en daarna mochten we weer teruglopen, het busje in. Dat was nummer 1 van de Big 5! Check.

Na een goede lunch van kip, patat en appelm... ehh ketchup, gingen we weer het busje in richting de Murchison Falls wat een paar uur rijden was. Gelukkig hadden we fijne stoelen en een goeie chauffeur, dus hebben we onze oogjes even kunnen sluiten. Na ongeveer 4 uur rijden, veranderde de omgeving en begonnen we al steeds meer wild te zien. Eerst wat bavianen op de weg (raampjes dicht!), daarna ineens een olifant in de berm en toen we dichtbij onze lodge kwamen, zagen we ook nijlpaarden in het moeras langs de weg. Tof! Eenmaal bij de lodge aangekomen was de zon al bijna onder. Snel onze 4 gangen wegwerken, douchen en slapen in onze tentjes! 's Nachts werden we soms opgeschrikt door gekke geluiden van waarschijnlijk nijlpaarden en toen 2 klasgenootjes een bezoekje aan het toilet brachten stonden ze oog in oog met een olifant!

De volgende ochtend moesten we om 6 uur aan het ontbijt zitten, waarna we naar het safaripark gingen. Zittend op het dak van het rijdende busje, hebben we de zonsopkomst bekeken en hebben we de eerste safari-dieren gespot: giraffes. Een heleboel! Ze hebben mooi voor ons geposeerd voor de grote, oranje zon. Na even te hebben stilgestaan, reden we verder en kwamen we steeds meer dieren tegen. Een grote familie olifanten stak een paar meter voor ons de weg over. We moesten wachten tot ze wat verder van de weg waren om door te kunnen rijden, anders was het te gevaarlijk. Toen ze maar niet opschoten en dichtbij de weg bleven staan, moesten we allemaal van het dak afkomen, in het busje zitten en zijn we met volle snelheid langs de olifanten gereden om ze een beetje af te schrikken, wat resulteerde in een hoop getetter. Big 5 nummer 2! Onderweg kwamen we pumba ook nog tegen, het wrattenzwijn. Bella vertelde dat dat de domste dieren zijn. Als er een leeuw achter ze aan zit, en ze wegrennen, vergeten ze na een paar seconden waarom ze ook alweer aan het rennen waren en stoppen ze. Dan zien ze natuurlijk de leeuw weer en (als ze nog op tijd zijn) beginnen ze weer met rennen. Voor een paar seconden, want dan vergeten ze dus alweer waarom ze rennen. Zo grappig om te zien, die staartjes die als antennes omhoog staan en dan elke keer maar dom achter elkaar aan rennen en ineens weer stoppen.

We reden ook langs grote groepen antilopen/Jacksons/Ugandan cops/waterbokken/bambi's die af en toe niet helemaal op tijd doorhadden dat er een bus aan kwam en ze aan de kant moesten. Paar keer vol op de rem dus, waardoor we bijna van de bus afvielen. We kwamen ook andere jeeps tegen en werden uiteindelijk getipt om een andere route te nemen omdat daar een luipaard te zien zou moeten zijn... Nou, daar hoefden we naruurlijk niet lang over na te denken en we gingen op pad. We reden naar een ingestort bouwval, wat een hotel was maar 40 jaar geleden is verwoest onder het bewind van Idi Amin. De ideale plek voor hyena's en luipaarden, bleek! Want wat kwam daar ineens even nieuwsgierig over het randje kijken wie er zijn territorium betrad? Een luipaard. En dat we die zagen bleek écht zeldzaam, want onze gids haar dag kon niet meer stuk en we waren de eerste groep dit jaar(!) die het geluk had een luipaard te zien! Iets minder bijzonder maar nog steeds heel zeldzaam was de hyena die we daarna in het gebouw zagen liggen, in het donker. Wat een beesten zijn dat. Bella vertelde dat ze letterlijk álles van hun prooi opeten, inclusief botten. Goor! Dat bracht ons op het idee om aan Bella te vragen of er wel eens iets fout gegaan was op een safari en de conclusie was dat het in ieder geval onverstandig is om UIT het busje te gaan... Anyway: nummer 3 van the Big 5 was binnen!

Uiteindelijk om 10 uur gingen we naar een stop: een meer met heel veel nijlpaarden. We parkeerden het busje naast het meer en genoten van ons brunch-pakketje met ei, pannekoek, banaan, sandwiches, ananas en meloen. Hier was ook de gelegenheid om 'naar de wc te gaan', in het hoge gras. Dit werd echter nog wel even spannend gemaakt door Big 5 nummer 4: de buffel, die ook zijn behoeften stond te doen. Gelukkig bleef hij op een afstandje. Na het ontbijt vervolgden we onze weg en werden we weer door een andere jeep getipt: er zouden leeuwen zitten, een stukje verder op. We moesten een stukje rijden, gingen off road en stopten naast een boom met daaronder, ja hoor, mama-leeuw met haar 4 welpjes! En dat was Big 5 nummer 5! Gaaf, en zo dichtbij, de bus stond op 2 meter afstand van de boom! De safari was eigenlijk nu al meer dan geslaagd, maar we waren nog maar op de helft.

We hebben daarna een boottocht gedaan waarbij we tussen nijlpaarden en krokodillen heen voeren en hebben veel tropische vogels gespot. Daarna hebben we een hike naar de watervallen gedaan waar we weer een geweldig uitzicht hadden. Watervallen kenden we inmiddels wel natuurlijk, maar het blijft tof. Na de wandeling mochten we weer even in het busje slapen en moesten we uiteindelijk weer terug het safaripark door, door het donker. Ogen open houden en wild spotten. Met succes. Want schenen we daar ineens met de koplampen in de ogen van mamaleeuw die over de weg richting ons busje liep. Foto's volgen op Facebook! Een geslaagde dag. Terug bij de lodge weer een poging gedaan de 4 gangen weg te werken, douchen onder de koude douche en daarna weer slapen want om half 6 ging de wekker weer. Deze ochtend moesten we een redelijk eindje rijden richting Budongo Forest, echt een soort Tarzan-jungle met lianen en apen. Na een uur lopen door het vochtige, klamme oerwoud, hoorden we ineens gegil en gejoel in de bomen. We hadden ze gevonden, de chimpansees. Ze zaten zo hoog in de bomen dat we ze nauwelijks zagen, maar het was bijzonder om er zo tussenin te staan. Onze gids attendeerde ons er nog even op dat chimpansees 98.8% gelijk zijn aan mensen... Huh! Ja echt. Na wat foto's maken en vlog-filmpjes met Vlaams accent, liepen we terug naar de start. Onderweg een hoop obstakels: lianen, stronken, mieren, spinnenwebben, enzovoort, maar we hebben het gehaald. Terug de bus in richting Kampala en Jinja.

Om half 1 stapten we de bus in en om half 10 zette Bella ons af bij het guesthouse. Een lange rit! Onderweg in Kampala nog een boda-ongeluk gezien en de slachtoffers geholpen, viel gelukkige mee. En toen nagenieten van dit prachtige avontuur! Het heeft ons even afgeleid van het aftellen waar we eigenlijk mee bezig waren.. Want ja, het zit er nu echt bijna op! Dit is misschien wel mijn laatste blog vanuit Uganda.

Deze laatste week ga ik vooral heel veel relaxen. Op dit moment lig ik bij het zwembad, morgen nog een dagje in Jinja shoppen en ontspannen, donderdag en vrijdag sightseeing in Kampala, zaterdag weer naar Jinja en 's avonds voor de laatste keer hier stappen, zondag uitrusten en misschien nog even een zonnestraaltje meepakken bij het zwembad, maandag afscheid nemen van Jinja, koffer inpakken en naar Kampala om afscheid te nemen van de andere studenten. 's Avonds richting het vliegveld in Entebbe en daar een beetje proberen te slapen en dan op dinsdagochtend om 5 uur in het vliegtuig naar Istanbul en daadna Amsterdam! En als alles gaat zoals het hoort, dus niet op z'n Ugandees, sta ik dan om 17:10 weer op Hollandsche bodem, te knuffelen met mijn ouders & zusje die ik toch ook wel een beetje gemist heb... ;-)